Ze względu na masowość ich występowania stanowią one, obok próchnicy zębów i chorób przyzębia, jeden z podstawowych problemów społecznych współczesnej stomatologii. Z tego powodu powstała odrębna dziedzina stomatologii, gnatofizjologia, zajmująca się układem ruchowym narządu żucia.

Wzrost liczby chorych z objawami dysfunkcji narządu żucia obserwuje się zwłaszcza w krajach wysoko rozwiniętych, w których sytuacje stresowe zdarzają się nader często. W czasie stresu dochodzi do zmniejszenia możliwości adaptacyjnych układu ruchowego narządu żucia, do zaburzeń zwarcia oraz do zwiększenia intensywności i częstotliwości uprawiania parafunkcji (np.gryzienie ołówka, zasysanie policzków), mięśnie narządu żucia biorą bowiem czynny udział w procesach emocjonalnych.