Dziedzina obejmująca swym zakresem leczenie chorób przyzębia, leczenie chorób błony śluzowej jamy ustnej oraz chirurgię śluzówkowo-dziąsłową.

Choroby przyzębia (periodontopatie) dotyczą aż ok. 75% populacji, występując częściej u mężczyzn, poczynając od łagodnego zapalenia dziąseł do zaawansowanego uogólnionego zapalenia przyzębia. Po próchnicy, są drugą najczęstszą przyczyną utraty zębów. Nie zdiagnozowana i nie leczona choroba przyzębia bardzo szybko może prowadzić do bezzębia już w młodym wieku.

Aspekty, które sprzyjają ich powstawaniu to m.in.: niedostateczna higiena jamy ustnej, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu, wady ortodontyczne (np. stłoczenia zębowe), użytkowanie nieprawidłowych uzupełnień protetycznych, zaburzenia hormonalne, choroby ogólnoustrojowe (np. cukrzyca, białaczka), złe nawyki żywieniowe, czasami faktory genetyczne.

Przykładowe symptomy choroby przyzębia to: krwawienie dziąseł samoistne/podczas szczotkowania, ruchomość zębów, nieprzyjemny zapach z ust.

Leczenie jest długotrwałe i polega na eliminacji czynników sprzyjających rozwojowi chorób przyzębia, mechanicznym usunięciu złogów nazębnych oraz instruktażu higieny jamy ustnej. Zaznaczyć trzeba, że zadowalający efekt terapeutyczny osiągnie się jedynie przy maksymalnej motywacji i współpracy pacjenta, regularnie zgłaszającego się na wizyty stomatologiczne.

Choroby błony śluzowej należą do dość częstych schorzeń jamy ustnej. Podobieństwo obrazów klinicznych różnych jednostek chorobowych sprawia niejednokrotnie trudności rozpoznawcze, dlatego dopiero przeprowadzenie badań dodatkowych umożliwia postawienie prawidłowej diagnozy. Niektóre z nich mogą świadczyć o występowaniu ciężkiej choroby ogólnoustrojowej. Obszary, w których możemy zaobserwować różne nieprawidłowości to wargi, język, dno jamy ustnej, policzki, podniebienie.

Chirurgia śluzówkowo-dziąsłowa to poprawa wyglądu i funkcjonowania czerwonej strefy jamy ustnej. Stanowi przygotowanie do leczenia ortodontycznego, protetycznego, implantologicznego.